“หน่วยบูรณาการที่ใช้ปัญหาเป็นฐานการเรียนรู้หรือ PBL (Problem Based Learning)” เสมือนเป็นกล้องที่เอาไว้ส่องให้เห็นโดยรอบ เป็นนวัตกรรมที่เป็น Active Learning ที่จะทําให้ผู้เรียนไปถึงปัญญาภายนอกได้ อาทิเช่น Reading comprehension, Writing, Arithmetic ICT skills, Thinking-skills, Life & Career skills, Collaboration skill and Core subject

“PBL โดยจิตศึกษา”

เราเรียนรู้ได้ดีจากปัญหา

ความก้าวหน้าทางด้านวิทยาการและเทคโนโลยีทําให้ข้อมูลที่รายล้อมเราอยู่เกิดขึ้นมามากมายจนยากแก่การจัดการ คนรุ่นใหม่ๆ ก็จะดํารงชีวิตอยู่อย่างมีความสุขยากขึ้นถ้าไม่มีการสร้างทักษะใหม่ๆ ที่จําเป็นสําหรับโลกยุคใหม่เพิ่มขึ้น คนที่ดํารงอยู่ได้เมื่อห้าพันปีก่อนนั้นอาจต้องการแค่ทักษะการซัดหอกแม่นยํา เพื่อจัดการกับความหิว แต่ทุกวันนี้คนไม่จําเป็นที่จะต้องมีทักษะการซัดหอกแล้ว แต่กลับจําเป็นต้องมีความรู้ชุดหนึ่ง และทักษะการอ่านออกเขียนได้ คิดเลขเป็น ทักษะจัดการกับข้อมูลทักษะการดูแลสุขภาพ ทักษะ ICT รวมกับทักษะอีกมากมายเพื่อจัดการกับเรื่องเดิม คือ ความหิว

จะเห็นว่าเมื่อเวลาเปลี่ยนไปความรู้ชุดเดิมหรือทักษะเดิมๆจะไม่เพียงพอกับการดําเนินชีวิตอย่างมีคุณภาพ ความรู้ชุดหนึ่งและทักษะที่เพิ่มพูนมาทั้งหมดนั้น ต้องการเครื่องมือที่จําเป็นมากคือ“การเรียนรู้” และการเรียนรู้จะเกิดภายในของแต่ละบุคคลหมายความว่าแม้จะมีองค์ประกอบภายนอกสมบูรณ์เพียงใด ก็อาจจะไม่ทําให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้เลยก็ได้

การสร้างการใฝ่รู้หรือแรงบันดาลใจให้กับเด็กเพื่อให้เขาตระหนักว่าสิ่งนั้นจําเป็น สําคัญ หรือเกี่ยวข้องกับชีวิตเขา จะเป็นจุดสําคัญต่อการเรียนรู้เหมือนกับการพยายามจุดชนวนระเบิด แม้จะต้องใช้ความพยายามมากเพียงใดก็ต้องทํา ถ้าเราต้องการทําให้มันระเบิด และเราก็สามารถสร้างการใฝ่รู้หรือสร้างแรงบันดาลใจให้เด็กทุกๆ คนได้ แม้ว่าพื้นฐานของเด็กอาจมีไม่เท่ากัน ด้วยการตั้งคําถามอันแยบยลของครูบวกกับการแสดงท่าทีของครูที่ไม่คุกคามเด็กๆ ด้วยการคอยตัดสินว่าถูก ผิด การคาดคั้น การรีบเร่งต่อคําตอบหรือแม้กระทั่งการผลีผลามโต้ตอบ

ครูผู้มีวุฒิภาวะจะเข้าใจได้ว่าเมล็ดพันธุ์แต่ละชนิด แม้ว่าต้องการน้ําเพียงปัจจัยเดียวในการงอก ทว่าแต่ละเมล็ดก็ต้องการเวลาในการงอกหรือเวลาในการแตกใบแต่ละใบไม่เท่ากัน

วุฒิภาวะจะทําให้ครูมีความชัดเจนที่จะรู้ได้ด้วยตัวเองว่าอะไรควรหรือไม่ควร อะไรใช่หรือไม่ใช่ และรู้ได้ด้วยตัวเองว่าจะต้องทําสิ่งใดสิ่งหนึ่งนั้นอย่างไร

ในสภาพที่โลกและสภาพของสังคมแปรเปลี่ยนรุนแรงขึ้นทุกขณะ เราจะมองไม่เห็นบุคคลใดที่ไม่ประสบปัญหาใดๆ เลย ทุกๆปัญหาก็ล้วนต้องใช้ความรู้ ความเข้าใจชุดใหม่ และทักษะใหม่ๆมากขึ้น แต่ที่สําคัญกว่านั้นคือ เรามีมุมมองต่อปัญหาอย่างไรเรามองปัญหาเป็นปัญหา และติดอยู่กับมันเหมือนกับการวิ่งชนหน้าผา หรือว่ามองปัญหาเหล่านั้นให้เป็นเรื่องท้าทายเหมือนกับคนปีนหน้าผา