ว่าวสำลีอยากมีตัวตน

 “ว่าวสำลีอยากมีตัวตน” นำผู้อ่านได้ปะทะกับงานศิลปะสู่การตระหนักรู้ในความงาม  และความจริง 

“ศิลปะเชื่อมต่อระหว่างผู้สร้างสรรค์และผู้พบพาน  ด้วยความประจวบเหมาะนั้นทั้งสองจึงพบความจริง”

•  “ว่าวสำลีอยากมีตัวตน” สร้างการตระหนักรู้เรื่อง Self ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเป้าหมายนวัตกรรมอนุบาลจิตศึกษา

ผู้เขียน  วิเชียร  ไชยบัง

พิมพ์ครั้งที่ 1  ปี 2568

จัดพิมพ์และจัดจำหน่ายโดย  โรงเรียนลำปลายมาศพัฒนา

ISBN  978-616-564-258-3  

ประเภท 

นิทานสำหรับอ่านให้เด็กๆ ฟัง 

สรรพคุณ 

1. นิทานเป็นสิ่งเชื่อมต่อระหว่างโลกจินตนาการกับเรื่องจริงของโลก 

2. อ่านนิทานช่วยเพิ่มพูนคลังคำศัพท์ ซึ่งมีผลต่อการคิดและการเรียนรู้ ทั้งความเข้าใจต่อโลกและชีวิตยังต้องการคำศัพท์จำนวนมาก 

3. อ่านนิทานสร้างความรู้สึกให้เด็กอยากอ่านเอง 

4. อ่านนิทานคือปฏิสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ตัวใหญ่กับมนุษย์ตัวน้อย ผ่านมือ สายตา ความคิด ความรู้สึก และเรื่องราว 

วิธีใช้ 

อ่านโดยทำเสียงอย่างอ่านหนังสือ เมื่อเจอคำศัพท์ยากหรือแปลก อาจหยุดสักนิด เพื่อชวนคุยถึงความหมายของคำนั้น โดยที่ผู้อ่านนิทานร่วมให้ความเห็นถึงความหมายของคำนั้นได้ เมื่ออ่านจบอาจจะถามถึงเรื่องราวความรู้สึกความคิดของผู้ฟังได้ แต่ผู้อ่านไม่ควรสรุปเรื่องหรือสรุปเป็นคำสอน ขนาดการใช้ อ่านไม่มีจำกัดทั้ง เวลา เพศ วัย ข้อพึงระวัง นิทานคือเรื่องไม่จริง เป็นไปได้ที่จะมีทุกข์ สุข เศร้า เกิด ตาย โหดร้าย รัก เลิก อิจฉา ลามก หรือ ขำๆ ไร้สาระ แต่เรื่องราวในนิทานจะชวนเด็ก ๆ ขยายขอบเขตจากโลกจินตนาการสู่โลกของความจริง เสมือนการฟังเรื่องจริงของโลกโดยมีผู้อ่านนิทานขณะนั้นเป็นประจักษ์พยานว่า “นี่มันไม่ได้เลวร้ายมากหรอกนะ”